Skaza Jedwabnej Skóry

Nadejdzie dnia trzeciego, w jedwabnych szatach splecionych     z ciał swych sług i obliczem surowym.

– Charlotte Larell, Akolitka Jedwabnej Skóry

Stara legenda opowiadana wśród adeptów Mirna–Arcus głosi, że pierwsza akolitka Skazy Jedwabnej Skóry lady Charlotte Lharaell zapisała swoją ewangelię na ciałach dworskich faworytów, walczących o jej względy. Mężczyźni wykazywali się fanatycznym wręcz oddaniem, a część z nich oddała życie byleby tylko pomóc Lady Lharaell w uwiecznieniu jej objawienia.

​

Jeżeli wierzyć świadectwu kronikarza Lady Lharaell, skóra zakażonych Skazą zaczyna się gwałtownie rozrastać, tak że wkrótce formuje odstręczające fałdy nakładające się na siebie. Kolejne warstwy pokrywają niemalże całe ciało chorego, tak że ledwo jest on w stanie ukryć wypaczenie, którego padł ofiarą.

​

Co ciekawe, zakażeni Skazą Jedwabnej Skóry mieli też instynktownie lgnąć do siebie i szukać swoich towarzyszy niedoli. Lady Lharaell nie wyjaśniła przyczyny takiego zachowania.