Zapomniana willa, posępnie stara, ale w niezrozumiały sposób przyciągająca swą aurą i nieuchwytnym dla wielu ludzi majestatem. Fasada zdobiona misternie wykonanymi płaskorzeźbami, wysokie, wąskie okna, wiekowe mury pokryte bluszczem, kolumny na tarasie i wreszcie zaniedbany nieco ogród okalający całą posiadłość. To klasyczny obraz Azylu Sawantów, podręcznikowa wręcz wizja domu adeptów, ich schronienia i miejsca w którym przygotowują się do kolejnych wypraw. 

Obraz ten stanowi jednak tylko uproszczony model i umowną wizję. Azyl należy przede wszystkim rozpatrywać z punktu widzenia funkcjonalnego. To czy rzeczywiście będzie to stara posiadłość czy może wynajęte mieszkanie w czynszówce w mieście, a może odziedziczony dom gdzieś na przedmieściach czy może zespół powozów zawierających w sobie całe niezbędne wyposażenia sawantów, to wszystko leży w gestii Graczy i Mistrza Gry.

 

Pewne cechy Azylu powinny jednak pozostać niezmienne. Azyl to jednocześnie schronienie, lecznica i zbrojownia. To tutaj sawanci mogą odzyskać siły między kolejnymi wyprawami, opatrzyć swoje rany, przygotować medykamenty, a w razie potrzeby pozyskać też narzędzia niezbędne do walki z abominacjami.